Happy Birthday Manu ...

Nov-15th, first birthday of my angel Manasa. Its been a year since she stepped in to my life, and already she had made a huge impact, i never beleived i would say this, but iamm ...

Normally iam a deep sleeper and if someone disturbs me in sleep i lose my temper so badly, but in the last one year there was not a single day in which i hadnt woke up in the midnight, thanks to Manu.

The best part is, she wakes me up and then laughs/smiles at me, seeing which i forget that its 1am or 2am :-) and most times she wants me to play with her.

Somewhere i read,

ஒவ்வொரு ஆணும், தந்தை ஆகும் பொழுது மீண்டும் பிறக்கின்றான்.

How true huh !!!

Ok, coming back to her birthday, it was even more fun when my friend sivabalan entertained the people on the birthday party to stage some events. Am glad to see my friends around me to help on a busy day, i felt high. Thanks siva.

Going back to my early days, in my home town i have seen group of friends work for another friend's function (be it his sisters marriage, brothers marriage, house warming blah blah). It brings in a bonding that cant be put in words, it always makes you feel there is a bunch of friends for you to help you, do anything for you and be with you when needed. But in city i have always seen friends visiting the party/function on time like anyother visitor, i longed for that village culture. May be poeple here are busy in their own life, tied up with things, have own personal commitments .... but what is life for? than to be on his friends side on a important day of his life?

ஊரு விட்டு ஊரு வந்து.

சொர்கமே என்றாலும் அது நம் ஊரபோல வருமா?

On a short business trip to US. After a tiring, irritating journey alone from Chennai to Washington, the first thing that ran in my mind was the above song from a RAMARAJAN movie.
Roads are wide, clean & neat. Everywhere its BMW, Merc, Camry & Accord, traffic was smooth from Airport to Hotel. The room was so cozy, fully furnished. The hotel has a GYM, play area .... but still i feel a vaccum in my heart. Dont know? I have always liked being in India-Chennai. It feels like safe, secure, joyous even when am struck in a traffic and waiting in Mountroad for hours together. Too early to feel nostalgic, but even a day outside India makes me feel this way.

Its chill out here and even a 5 mins walk to office is like nose breaking with that wind blowing so hard. People say it would be worse in the days to come. Why the hell do many indians long to come to US? I have a close friend who is in US for more than 7~8 years. He too was one of the herd of guys who came to US to do his MS, and as every one of my friends while leaving chennai (the first time), in the airport he said,"machan iam just going to do MS, may be i will work for 1 year after that then i will surely come back da. i cant imagine out of chennai leaving parents, friends for so long." It was way back in 1999. He is still in US visiting chennai, his parents and friends for a 25 day holiday every year. Last time when he was in chennai i visited his home, his mom criend in front of me and asked him to come back but ....

What is that in US that makes people suck in? Why do people, who had been here for sometime doesnt want to go back to their native?
Is it the 45X conversion?
Is it the abundant independence that she gives for everyone? Do whatever you want, live life the way u feel, there is no one to question you here.
Is it the cozy lifestyle that she affords?
Is it because she gives you unlimited oppurtunities?
Is it because people wanna be away from problems (personal, family etc) back home?

There may be more reasons to add to the above ... Someone who is really in that state can elaborate more :-)

கடமை, கண்ணியம், கட்டுப்பாடு ...

கடமையை கட்டுப்பாடுடன் செய்யாமல் இருந்த காவல்துறைக்கு கோடி வணக்கங்கள். நேற்று செய்தி கேட்ட / பார்த்த யாருக்கும் மனம் பதைது போயிருக்கும்.

அடித்து கொண்டவர்கள் - சட்டம் படித்து நாளைய இந்தியாவின் நீதிபதிகளாய் நாட்டை காப்பாற்ற வேண்டியவர்கள்.
வேடிக்கை பார்த்தவர்கள் - இன்று நாட்டில் சட்டம் ஒழுங்கை பாதுகாக்க வேண்டிய காவல்துறை ஊழியர்கள்.

நல்ல ஆட்சி.

அடித்தவர்கள் எதற்கு அடித்தார்கள், அதற்கான காரண காரியம் பற்றி நாம் பேச வேண்டாம். ஆனால், இப்படி ஒரு கலவரம் நடந்து கொண்டிருக்கும் பொழுது சுமார் 10 - 15 காவல்துறையினர் எதுவுமே நடக்காதது போல் வேடிக்கை பார்த்து காட்சி அனவைரின் நெஞ்சிலும் ரத்தம் கசிய வைத்து விட்டது. காவலர்களின் கடமை என்பதை விட்டாலும்சாதாரண மனித மனம் உள்ள யாரும் இதை பார்த்து கொண்டு இருந்திருக்க மாட்டார்கள்.


சினிமாவில் வருவது போல், அனைத்தும் முடித்த பிறகு குற்றுயிரும் குலையுயுருமாய் இருந்த மாணவனை தூக்கி சென்றார்கள்.

வாழ்க காவல்துறையின் சேவை. தயவு செய்து இனி, காவல்துறை பொது மக்களின் நண்பன் என்று சொல்லாதீர்கள். மக்கள் முட்டாள் அல்ல.

Welcome Dhoni ....

Dont get surprised, this welcome is for his captaincy in tests. Some critics were talking about, whether he should be in the test team itself. But now everyone is answered. He is an integral part of the team be it ,ODI &T20.

Onething that i really admire in Dhoni is his ability to stand tall even with very senior players in the team, the way he had handled sachin, dravid, ganguly, yuvi, laxman, sehwag, bhajji etc... mind that all of them are very senior in terms of years of playing cricket forIndia. To lead that bunch you first should beleive in your decissions, normally when a junior is made to lead a bunch of seniors he acts as a mouth piece of senior guys. Never for a moment, one had that feel when Dhoni started leading the team. He is a natural leader and that shows in his body language.

As Ganguly rightly said, Dhoni has that extra bit of luck. Who would have thought that "Joginder Sharma" would bowl the last over of T20 finals, who thought that Praveen kumar will be bowling the new ball in the Tri-Series in Australia.

All said, we see praises showering for Dhoni from all directions as he is on a winning stride but a true leader is tested during the hard times. I hope and sure that Dhoni can handle it too.

For we all know that "It is just a thin line difference between success & disaster".

எங்கிருந்து வந்தது?

மாதம் 50000 ரூபாய் சம்பளம், வசதியான வீடு (வாடகை தான்), சான்ட்ரோ கார், நல்ல பள்ளியில் குழந்தைகள், வாரம் ஒரு முறை சரவணா பவன், சத்யம் சினிமா, வருடம் ஒரு முறை ஊட்டி, கொடைக்கானல். மேலே கூறியது ஒரு above average குடும்பத்தின் life sytle. இவரால், தலைகீழால் நின்று தண்ணீர் குடித்தாலும் சென்னையில் பிளாட் கூட வாங்க முடியாது.

மாதம் 20000 ரூபாய் சம்பளம், அடையார்/ஆள்வார்பெட்'இல் தனி வீடு, BMW கார், ஊரு பக்கம் நூறு ஏக்கர் தோப்பு, வருடம் பல முறை வெளிநாடு பயணம்.
டேய், டேய் ... 20000 ரூபாயில் இது எப்படி சாத்தியம்னு நீங்க கேக்கறது எனக்கு புரிகிறது. நீங்கள் கேட்க வேண்டியது என்னிடமல்ல, உங்க MLA/MP, Minister கிட்ட பொய் கேளுங்க. மாதம் அவங்க வாங்குற சம்பளத்துல இந்த அளவுக்கு எப்படி அவர்களால் சொத்து சேர்க்க முடியும்னு கேளுங்க?

ஊருக்கே தெரியுது தப்பு நடந்து இருக்குன்னு, கேள்வி கேட்க இங்க யார் இருக்கா?
ஓஹோ இது தான் ஜனநாயகமா? சபாஷ் ....
இந்தியா தான் உலகின் மிக பெரிய ஜனநாயக நாடு ....